| ԱԶԱՏ,ԱՆԿԱԽ
ԵՎ ՄԻԱՑՅԱԼ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՎԵՐՋԻՆ ՕՐԵՐԸ
(ԱՆՀԱՅՏ ԳՐՈՂԻ ՕՐԱԳԻՐԸ )
Բնօրինակը հայտնաբերվել է 1956 թվականին Վրաստանի Ախալցխա քաղաքի
Ջափարիձեի փողոցի թիվ 33 /հետագայում թիվ 31/ տան խարխուլ պատերից
մեկում, կարմիր լաթի մեջ խնամքով փաթաթված վիճակում, տան տիրուհու՝
Ամալյա Քոսյան-Հարությունյանի կողմից։ Վերջինս այն մի քանի տարի թաքցնելուց
հետո հանձնել է իր ավագ եղբորը՝ ապագա պատմաբան Սարգիս Հարությունյանին,
որն էլ հետագայում մեծ դժվարություններով այն դարձյալ թաքցրել և նույնքան
էլ դժվարությամբ պատրաստել և հրատարակել է՝ վերը նշված վերտառությամբ։
Օրագիրը գրված է գեղեցիկ, վայելուչ և ընթեռնելի ձեռագրով՝ պարզ մաքուր
հայերենով։ Իսկույն աչքի է զարնվում այն, որ հեղինակի մասնագիտությունը
գրելն է և նա այդ արել է սիրով և բարձր մակարդակով, թե’ ձեռագրի և
թե բովանդակության տեսակետից։
Հեղինակի, ՄԵԾ ՀԱՅՐԵՆԱՍԵՐԻ այս ժառանգությունն այսօր էլ արդիական
է և բացի պատմական մեծ արժեք լինելուց նաև կարող է ունենալ դաստիրակչական
նշանակություն ներկա և գալիք սերունդների համար։
Գեիմ Ռուշանյան |
